وقتی قلبهایمان کوچکتر از غصههایمان میشود
وقتی نمیتوانیم اشکهایمان را پشت پلکهایمان مخفی کنیم
و بغضهایمان پشت سر هم میشکند
وقتی احساس میکنیم
بدبختیها بیشتر از سهممان است
و رنجها بیشتر از صبرمان؛
وقتی امیدها ته میکشد
و انتظارها به سر نمیرسد
وقتی طاقتمان تمام میشود
و تحملمان هیچ …
تو هدیه زیبای خدایی، ای صبر/ با هر دل خسته آشنایی، ای صبر/ گفتند همان که غم دهد صبر دهد/ غم آمده! پس تو کی میایی ای صبر؟!
|
نظرات شما عزیزان: